🔥 Isaiah Chapter 53 – What is it?
It is a passage from the book of the prophet Isaiah in the Old Testament (or Tanakh, in the Jewish tradition), which is part of the so-called “Songs of the Servant of the Lord”. Specifically, Chapter 53 describes a “Servant of the Lord” who suffers innocently, bears the sins of the people, and ultimately is sacrificed for them.

📖 Summary in a nutshell:
Isaiah 53 speaks of a humble, despised man, who was “scourged for our iniquities” and who was “brought as a sheep to the slaughter”. Although innocent, he bears the burden of the sins of others, and through his sacrifice, redemption comes.

✝️ Why is it called “forbidden” by some?

The term “forbidden chapter” comes mainly from Christian circles, who claim that:

Synagogues avoid reading it in the public reading of the Old Testament (the so-called “Haftara” – haftorah).

Because the description is strikingly similar to the face of Jesus Christ, it is argued that the rabbis set it aside so as not to reinforce the Christian interpretation.

It is widely used by Christian apologists as a prophecy about Jesus, as he “became a man of sorrows”, “was pierced” and “was sacrificed for our sins”.

ISAIAH 53
1Who has believed what we have heard? And to whom has the power of the Lord been revealed in this way? 2By the will of the Lord his servant has grown up like a tender plant, and like a root out of a dry ground. He was not comely that we should regard him, nor was his appearance that we should love him. 3He was despised and rejected by men, a man of sorrows, and acquainted with grief; and men turn away their faces from him. We have esteemed him as nothing, and have esteemed him not a drop.
4But he has borne our griefs, and carried our sorrows. We considered all that befell him as wounds, wounds, and humiliation from God. 5But he was wounded for our transgressions, he was bruised for our iniquities; he was bruised for our iniquities; he was bruised for our transgressions; he was bruised for our iniquities; and by his stripes we are healed. 6All we like sheep have gone astray; we have turned every one to his own way; but the Lord has laid on him the iniquity of us all.
7He was oppressed, yet he endured humbly, and no one complained. Like a sheep that is led to the slaughter, and as a lamb that is silent before its shearer, he never complained. 8He was afflicted, he was condemned, and he was led away; who among his generation would consider what will happen? He was cut off from the world of the living; he was smitten with death for our sins. 9They made his grave with the wicked, his grave with the reprobate; yet he had done no violence, neither was deceit found in his mouth. 10Yet it pleased the Lord to bruise him; he made his life an offering for sin. Therefore he shall see his seed; his years shall be many, and the pleasure of the Lord shall be accomplished in him. 11After the travail of his soul he shall be filled with light. Thus says the Lord: “My righteous servant, by the knowledge of my will, shall absolve many from iniquity; for he shall bear their iniquities. 12Therefore I will make him sit with the great, and he will divide the spoils with the strong. Because he poured out his life to death, and was numbered with the transgressors. He bore the sins of many, and he makes intercession for the transgressors.”

ΗΣΑΪΑΣ 53

🔥 Ησαΐας Κεφάλαιο 53 – Τι είναι;

Είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα στην Παλαιά Διαθήκη (ή Τανάκ, στην ιουδαϊκή παράδοση), που αποτελεί μέρος των λεγόμενων “Τραγουδιών του Δούλου του Κυρίου”. Συγκεκριμένα, το Κεφάλαιο 53 περιγράφει έναν “Δούλο του Κυρίου” που υποφέρει αθώα, κουβαλάει τις αμαρτίες του λαού, και τελικά θυσιάζεται για αυτούς.

📖 Περιεχόμενο με λίγα λόγια:

Ο Ησαΐας 53 μιλά για έναν άνθρωπο ταπεινό, καταφρονημένο, που «μαστιγώθηκε για τις ανομίες μας» και που «ως πρόβατο επί σφαγήν ήχθη». Αν και αθώος, φέρει το βάρος των αμαρτιών των άλλων, και μέσα από τη θυσία του, έρχεται η λύτρωση.

---

✝️ Γιατί λέγεται “απαγορευμένο” από κάποιους;

Ο όρος “απαγορευμένο κεφάλαιο” προέρχεται κυρίως από χριστιανικούς κύκλους, που ισχυρίζονται ότι:

1. Οι συναγωγές αποφεύγουν να το διαβάζουν στη δημόσια ανάγνωση της Παλαιάς Διαθήκης (το λεγόμενο “Χαφτάρα” – haftorah).
2. Επειδή η περιγραφή μοιάζει εντυπωσιακά με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, υποστηρίζεται πως οι ραββίνοι το παραμερίζουν για να μην ενισχυθεί η χριστιανική ερμηνεία.
3. Χρησιμοποιείται ευρέως από χριστιανούς απολογητές ως προφητεία για τον Ιησού, καθώς “έγινε άνθρωπος των πόνων”, “τον διαπέρασαν” και “θυσιάστηκε για τις αμαρτίες μας”.

1Ποιος θα το πίστευε αυτό που τώρα ακούσαμε; Και του Κυρίου η δύναμη σε ποιον μ’ αυτόν τον τρόπο έχει φανερωθεί; 2Με του Κυρίου το θέλημα ο δούλος του αναπτύχθηκε σαν τρυφερό φυτό και σαν τη ρίζα που σε ξεραμένη γη φυτρώνει. Ελκυστικός δεν ήταν ούτ’ ωραίος, ώστε να τον προσέξουμε· ούτε η παρουσία του ήταν τέτοια, που να τον αγαπήσουμε. 3Ήτανε περιφρονημένος απ’ τους ανθρώπους κι εγκαταλελειμμένος· άνθρωπος φορτωμένος θλίψεις, του πόνου σύντροφος, έτσι που να γυρίζουν απ’ αλλού οι άνθρωποι το πρόσωπό τους. Τον αγνοήσαμε σαν να ’ταν ένα τίποτα, του δώσαμε την καταφρόνια μας, κι εκτίμηση ούτε μια στάλα.

4Αυτός, όμως, φορτώθηκε τις θλίψεις μας κι υπέφερε τους πόνους τους δικούς μας. Εμείς νομίζαμε πως όλα όσα τον βρήκαν ήταν τραύματα, πληγές και ταπεινώσεις από το Θεό. 5Μα ήταν αιτία οι αμαρτίες μας που αυτός πληγώθηκε, οι ανομίες μας που αυτός εξουθενώθηκε. Για χάρη της δικής μας σωτηρίας εκείνος τιμωρήθηκε και στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη γιατρειά. 6Όλοι εμείς πλανιόμασταν σαν πρόβατα· είχε πάρει καθένας μας το δικό του δρόμο. Μα ο Κύριος έκανε να πέσει πάνω του όλων μας η ανομία.

7Βασανιζόταν κι όμως ταπεινά υπέμενε, χωρίς παράπονο κανένα. Σαν πρόβατο που τ’ οδηγούνε στη σφαγή, καθώς το αρνί που στέκεται άφωνο μπροστά σ’ αυτόν που το κουρεύει, ποτέ του δεν παραπονέθηκε. 8Κακόπαθε, καταδικάστηκε και οδηγήθηκε μακριά· ποιος στη γενιά του ανάμεσα σκέφτεται τι ν’ απόγινε; Τον εξαφάνισαν από των ζωντανών τον κόσμο, για τις αμαρτίες μας χτυπήθηκε απ’ το θάνατο. 9Φτιάξαν τον τάφο του ανάμεσα στους ασεβείς, το μνήμα του ανάμεσα στους παραπεταμένους· κι όμως, δεν είχε πράξει ανομία καμιά και δόλος δεν είχε βρεθεί στο στόμα του.

10Ο Κύριος όμως θέλησε να τον συντρίψει με τον πόνο· έκανε τη ζωή του θυσία εξιλέωσης. Γι’ αυτό θα δει απογόνους· τα χρόνια του θα ’ναι πολλά και θα εκπληρωθεί μ’ αυτόν του Κυρίου το θέλημα. 11Ύστερα απ’ την ταλαιπωρία της ψυχής του, η αμοιβή του θα ’ναι να χορτάσει φως. Λέει ο Κύριος: «Ο δίκαιος δούλος μου, με τη γνώση του θελήματός μου, θα ελευθερώσει πολλούς από την ενοχή, γιατί θα πάρει επάνω του τις ανομίες τους. 12Γι’ αυτό και θα του δώσω θέση στους μεγάλους ανάμεσα και θα μοιράσει αυτός τα λάφυρα στους ισχυρούς. Επειδή ο ίδιος τη ζωή του στο θάνατο την έδωσε και δέχτηκε να συγκαταλεχθεί με τους αμαρτωλούς. Αυτός πολλών τις αμαρτίες βάσταξε και μεσιτεύει υπέρ των αμαρτωλών».